ćwiczenia z myślenia

"- No to jak to jest z tymi ptakami? - zapytała Karusia. - Mają o czymś pojęcie? Wiedzą, że latają? Piaskowy Wilk usiadł i uśmiechnął się zadowolony.
- Hmm, powiem ci, że to całkiem interesująca myśl! Bardzo ciekawe pytanie.
Czy ptak wie, że lata?"

Lind A., "Piaskowy Wilk i ćwiczenia z myślenia"

Zabawa w trudne pytania, czyli ćwiczenia z myślenia. Przez dorosłych niemal zapomniana, za to uwielbiana przez maluchy. Najłatwiej zacząć pytanie od "dlaczego", jak je zakończymy... to już tylko kwestia fantazji... Spróbujemy?

- Dlaczego niebo jest niebieskie? hmm... bo Słońce i promienie i....
- Dlaczego tata ma wąsy a mama nie? hmmmm.....
- Dlaczego ptaki mają skrzydła, a gady nie? no hmmm hmmm hmmmmm
- Dlaczego jedne kwiatki kwitną wiosną, a inne latem? no właśnie....

Powzięłam sobie za punkt honoru regularne ćwiczenia z myślenia. Póki co są to samotne ćwiczenia - obawiam się, że brak pewnej elementarnej wiedzy mógłby okazać się obiektem euforii współtowarzyszy ćwiczeń. Jedynym wyjątkiem są ćwiczenia wymuszone w wyniku nieposkromionej ciekawości Alicji. Gdy na pytanie próbuję odpowiedzieć "nie wiem", słyszę "mamusiu, wiesz...wiesz na pewno"....

"Piaskowy Wilk i ćwiczenia z myślenia" Asy Lind, bo o tej książce dziś mowa, to kolejna część niezwykłych opowiadań o Karusi i jej przyjacielu, tytułowym Piaskowym Wilku. To, co i tym razem ujmuje najbardziej, to sposób tłumaczenia świata. Jest oryginalny i tak oczywisty, że aż zaskakujący... Karusia i Piaskowy Wilk zastanawiają się nad pustymi kieszeniami, istotą miłości, ukąszeń komarów, ogniem, kłamstwem i innymi ważnymi tematami. Moim ulubionym fragmentem jest analiza krótkich chwil, przeczytajcie sami.....

"- Idę popływać - powiedział.
- Aha - odpowiedziała Karusia.
Piaskowy Wilk usiadł i spojrzał daleko w morze na falujące błękitofale.
- Przecież miałeś pływać - powiedziała Karusia.
- Miałem. Ale czekam - odparł Piaskowy Wilk.
- A na co? - spytała Karusia.
Piaskowy Wilk ospale zmrużył oczy.
- Na właściwy moment - odpowiedział. - Na tę krótką, króciuteńką chwilę, w której wszystko zawsze się dzieje, na ułamek sekundy między tym co było, a tym co dopiero ma być.
- No i kiedy się doczekasz? - zapytała Karusia.
Piaskowy Wilk wziął głęboki oddech. Napełnił się jednym tylko słowem - teraz. I wtedy jakby eksplodował. Wystrzelił jak złota rakieta i plusk, wylądował w wodzie."

Lind A., "Piaskowy Wilk i ćwiczenia z myślenia"

Lind A, "Piaskowy Wilk i ćwiczenia z myślenia"

Słoneczne JAJO

Elsa Beskow w swojej książce "Słoneczne jajo" opowiada niezwykłą przygodę pewnej... pomarańczy.... Bajkę rozpoczyna spotkanie Córki Elfów ze wspomnianym cytrusem. Elfica nie jest pewna, co tak naprawdę znalazła. Po dokładniejszym zbadaniu przedmiotu oczywistym staje się, że jest to nic innego jak Słoneczne Jajo! Postanawia omówić sprawę znaleziska ze swymi równie niezwykłymi leśnymi przyjaciółmi...
W moim odczuciu sama treść książki nie jest porywająca, zaskakująca czy pouczająca. Historia jest może aż nazbyt prosta i nieco (hmm....) przekombinowana. Staram się jednak nie skreślać książek z powodu moich subiektywnych odczuć, bo ostatecznie to nie ja jestem docelową grupą słuchaczy. Alicji "Słoneczne jajo" się podobało, jednak bez euforii.
To co książkę broni, a właściwie co stanowi jej główny atut to wydanie. Pożółkłe kartki, materiałowy grzbiet i bajkowe, magiczne ilustracje... Patrząc na tą książkę nie wyobrażałam sobie, żeby jej nie mieć. Jej wydanie jest wyjątkowe. Ilustratorką jest sama autorka. Obrazki stanowią znaczną część książki. Każdy z nich chciałoby się wyrwać i oprawić :).

Ciekawostka. Autorka była dumną posiadaczką czwórki dzieci. Cała czwórka posiadała tę samą płeć - męską. Jakby na domiar złego mama czwórki była zawodową (z wykształcenia) artystką. Prócz pisania bajek dla dzieci parała się malarstwem i rysunkiem. Często potrzebowała modeli. Oczywistym jest, że wykorzystywała w tym celu potomstwo. Dodam, że nawet gdy malowała dziewczynki ;).

Elsa Beskow, Słoneczne Jajo

księżniczki i smoki

Książkę "Księżniczki i smoki" zakupiłam z pewną dozą nieśmiałości i obaw, czy na pewno zadowoli ona moją pociechę. Zgodnie z oczekiwaniami moja córka równie ostrożnie potraktowała ją przy pierwszym przeglądzie. Na szczęście tylko przy pierwszym. Mieszanka cierpliwości oraz matczynej intuicji okazała się niezawodna...
...Pewnego wieczoru zaproponowałam Ali nową książeczkę na dobranoc. Spytała jaką, ja pokazałam i uzyskałam niezbyt entuzjastyczną aprobatę w postaci jednego potakującego kiwnięcia głową, zakończonego rzutem twarzy w poduszkę (coś jakby "o matkoooo, znowu coś chce..pufff głowa ląduje w poduszce.."). Nie zrażając się, ułożyłam na łóżku Alicji, zaczęłam miziać szczerzącą się znacząco w moim kierunku stopę i czytałam... Poniedziałkowa królewna Petunia i jej smoki zakończyły się sukcesem. Sprowokowały z ust Alicji dobrze mi znane "mamooo poczytaj dalejjj...". Czytałam. Po kolejnej Werbenie i jej smoku, znowu usłyszałam znajome "mamooo poczytaj dalejj...". Czytałam. Opowiadania nie są długie pomyślałam, ale... gdy kolejna historia dobiegła końca i przyszła kolej na środową księżniczkę i jej smoka byłam już całkiem pewna, że skończymy na niedzielnej, czyli ostatniej z książki. Tak też się stało. Od tamtego wieczoru "Księżniczka i smoki" są czytane codziennie przez wszystkich chętnych lub zmuszanych (lub przy pierwszym razie chętnych, przy następnych zmuszanych).  Po burzliwych negocjacjach kompromisem jest jedno opowiadanie odpowiadające księżniczce danego dnia tygodnia i jej smokowi.... Zaznaczę, że kompromis odnosi się tylko do mamy, pozostali domownicy sami negocjują warunki lub mają inne strategie...

Christina Bjork, szwedzka pisarka, autorka "Królewien i smoków" i innych książek dla dzieci. Polecam :)

Christina Bjork, "Księżniczki i Smoki"

Wesołych Świąt :)

Zupełnie tradycyjnie chciałabym życzyć Całemu światu zdrowych, spokojnych Świąt Wielkanocnych w bardzoo rodzinnej, ciepłej atmosferze. Smacznego jajeczka i przemoczonego Lanego Poniedziałku! I oczywiście samych ciekawych lektur ;)